Ήταν μια κρύα ημέρα με τη θερμοκρασία περίπου στο μηδέν, αλλά με έντονη ηλιοφάνεια που μας ζέστανε κάπως. Ήμασταν όλοι προετοιμασμένοι να δούμε τη γιορτή που ετοίμαζαν εδώ και ημέρες οι δυο μικρές τάξεις του σχολείου μας. Τις πρώτες ώρες πήγαμε με τους δασκάλους μας στον εκκλησιασμό που έγινε ειδικά για τους μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου. Αφού τελείωσε η Θεία Λειτουργία επιστρέψαμε στο σχολείο και σε λίγο άρχισε η γιορτή μας στην αίθουσα εκδηλώσεων. Η γιορτή άρχισε με τους μαθητές της Β΄ τάξης. Όλα σχεδόν τα παιδιά ήταν ντυμένα καλικαντζαράκια. Ντυμένα με μαύρες στολές, απαραίτητη η ουρά και μια ταμπελίτσα στο στήθος έγραφε το όνομα του καθενός: αταχτούλης, χαρούλης, ζωηρούλης, χαχανούλης κλπ. Όλοι βέβαια γνωρίζετε την παράδοση για τους καλικάντζαρους που λέει ότι ήταν πλάσματα άσχημα. Ο καθένας είχε κι ένα κουσούρι. Άλλοι ήταν κουτσοί, άλλοι μονοπόδαροι ή στραβοί ή στραβοχέρηδες, κλπ. Τρώνε ό,τι βρούνε, φίδια, σαύρες, βατράχια, τους αρέσουν όμως και τα λουκάνικα, το χοιρινό κρέας, οι τηγανίτες και άλλα τέτοια γι αυτό και την περίοδο του 12ημέρου έμπαιναν μέσα στα σπίτια και τα έκαναν όλα άνω κάτω. Γι αυτό οι νοικοκυρές ρίχνουν φαγώσιμα στα κεραμίδια για να μην μπούνε μέσα στο σπίτι τους. Η βασιλεία τους, λέει η παράδοση, αρχίζει τα Χριστούγεννα και τελειώνει την ημέρα των Φώτων, όπου ο παπάς με τον αγιασμό τα διώχνει. Τα δικά μας καλικαντζαράκια ήταν βέβαια πολύ ζωηρά και παιχνιδιάρικα, αλλά δεν έκαναν ζημιές παρά μόνο μιλούσαν, τραγουδούσαν και χόρευαν. Τα παιδιά βοήθησαν οι δασκάλες Βασιλική Μυρτσίδου και Δήμητρα Δόβρη.
Στη συνέχεια, αρκετά παιδιά του Ολοήμερου σχολείου, με τη βοήθεια της καθηγήτριας Αγγλικών κ. Βασιλειάδου και της Μουσικού Ζαχαριάδου Ειρήνης, τραγούδησαν χριστουγεννιάτικα τραγούδια στην αγγλική γλώσσα.
Ακολούθησαν οι μαθητές της Α΄ τάξης με ένα σκετσάκι το οποίο παρουσίαζε το έθιμο να στολίζουμε όλοι το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κάθε παιδί περιμένει αυτές τις ημέρες το δώρο του, αλλά υπάρχουν και πολλά φτωχά παιδιά που όχι μόνο δεν έχουν τη δυνατότητα να τους χαρίζουν δώρα, αλλά δεν έχουν ούτε λίγη τροφή και μια ζεστή στέγη για να κοιμηθούν. Ανάμεσα στα άλλα λόγια και ευχές που έλεγαν τα παιδιά, καθώς στόλιζαν το δέντρο, παρακαλούσαν το Θεό να βοηθήσει αυτά τα φτωχά παιδιάκια. Και βέβαια θα προσθέταμε εμείς ότι ο Θεός φροντίζει για μας, αλλά κι εμείς θα πρέπει να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι και να βοηθάμε όσους έχουν την ανάγκη μας. Κι αυτό επιβάλλεται ακόμη περισσότερο τούτες τις ημέρες που είναι ημέρες χαράς για τους πιο πολλούς από εμάς.
Τη γιορτή έκλεισαν τα παιδιά της χορωδίας των Μουσικών Τμημάτων που με τη συνοδεία της μουσικού Ναταλίας Σταμπολίδου, τραγούδησαν παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα τραγούδια από την Ελλάδα, τη Ρωσία, την Αρμενία και τη Γεωργία κι ακόμη ένα τουρκικό τραγούδι. Χαρήκαμε πολύ για το όμορφα τραγούδια που μας χάρισε η χορωδία των παιδιών. Να προσθέσουμε εδώ ότι η χορωδία μας τραγούδησε τα ίδια τραγουδάκια στην Κομοτηνή, στη γιορτή που οργάνωσε το Ειδικό Σχολείο Κομοτηνής, την Πέμπτη 22 / 12 / 2005.
Οργάνωση γιορτής: [Α] - Όλγα Καραδέδου-Λουλουδιά Αλβανίδου και [Β] Βασιλική Μυρτσίδου-Δήμητρα Δόβρη -Ν. Σταμπολίδου