Όταν σφίγγουν το χέρι,
ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο
όταν χαμογελάνε,
ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μες απ' τ' άγρια γένια τους
όταν κοιμούνται,
δώδεκα άστρα πέφτουν απ' τις άδειες τσέπες τους
όταν σκοτώνονται,
η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα.
Γιάννης Ρίτσος

  Άνθρωποι της Τέχνης και των Γραμμάτων την εποχή εκείνη όρθωσαν το ανάστημά τους στη βία και την καταπίεση της χούντας. Με τη δύναμη του πνεύματος έγραψαν στίχους και κείμενα με τα οποία ενέπνευσαν στο λαό ένα πρωτόγνωρο αίσθημα αντίστασης. Πρώτοι έκαναν την αρχή οι νέοι μας. Φοιτητές και μαθητές. Ακολούθησαν χιλιάδες λαού, όλων των κατηγοριών. Και η συνολική αντίσταση ενός ολόκληρου λαού έφερε και πάλι τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Αυτή τη δημοκρατία που αν σήμερα εμείς δεν προσέξουμε και δε σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων ίσως κινδυνεύσει να χάσει το νόημά της και να γίνει όργανο εκμετάλλευσης από ανθρώπους που συχνά την επικαλούνται!

 ΘΕΑΤΡΙΚΟ
 Το σκηνικό παρουσιάζει ένα κλασικό ελληνικό καφενείο, το επονομαζόμενο: "Το καφενείον η Ελλάς". Εκεί συχνάζουν οι Έλληνες πολίτες πίνοντας το καφεδάκι τους και διαβάζοντας την εφημερίδα. Όμως τις ημέρες εκείνες του 1973 υπάρχει ένα έντονο κλίμα ανησυχίας και φόβου. Ένας αριθμός νέων ξεσηκώνονται, μη αντέχοντας την καταπίεση. Άνθρωποι της χούντας παρακολουθούν κρυφά και συλλαμβάνουν όσους αντιδρούν. Όμως ο χείμαρρος γίνεται ποτάμι και παρασέρνει τα πάντα. Το φόβο αντικαθιστά το θάρρος και η αντίδραση και η δημοκρατία ξαναγεννήθηκε στη χώρα μας.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ
1. 1050 χιλιόκυκλοι
2. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
3. Η Ρωμιοσύνη
4. Άξιον Εστί.
5. Ελεγείο πάνω στον τάφο ενός μικρού αγωνιστή
 Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΗΣ Ε' ΤΑΞΗΣ
Μια ομάδα μαθητών οργάνωσαν μια μικρή χορωδία και τραγούδησαν γνωστά σε όλους μας τραγούδια, τα τραγούδια της αντίστασης, όπως τα ξέρουμε:
Μερικά από αυτά:
1. Μπήκαν στην πόλη οι εχθροί.
2. Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ.
3. Ένα το χελιδόνι.
4. Το γελαστό παιδί.
5. Ο δρόμος.