Εργασία Κυκλοφοριακής Αγωγής - " Οδηγώ το σχολείο στο δρόμο "
Συντελεστές: Μαθητές: Δ1 / Δ2 / ΣΤ3
Συντονισμός: Μαρκάκης Δημ./Τσώνη Ε./Αντωνιάδου Κ./Χριστακάκης Β.
1 Εισαγωγικό σημείωμα από τους συντελεστές εκπαιδευτικούς
Η δραστηριότητα της "Κυκλοφοριακής Αγωγής" είναι ενταγμένη στα πλαίσια του προγράμματος: "Αγωγής Υγείας". Στο πρόγραμμα συμμετέχουν 45 μαθητές από τα τμήματα Δ1 και Ε3. Διάρκεια προγράμματος: 5 μήνες. Το πλήθος των τροχαίων όλο και αυξάνεται σε όλη την Ελλάδα και δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση η πόλη μας. Στον τόπο που ζούμε παρατηρούμε την άναρχη στάθμευση των αυτοκινήτων στο κέντρο της πόλης, την εμφανή διάθεση των οδηγών να παρκάρουν οπουδήποτε, την παράβαση του Κ.Ο.Κ. τη μεγάλη ταχύτητα που αναπτύσσουν τα μηχανάκια σε δρόμους με παιδιά, έχουν ως αποτέλεσμα να κινδυνεύουν καθημερινά με τραυματισμούς μαθητές και ενήλικοι. (στον τόπο μας πολλά είναι τα θανατηφόρα ατυχήματα από λάθη και αμέλεια των οδηγών). Δυστυχώς ένα μεγάλο ποσοστό τροχαίων συμβαίνει σε νεαρές ηλικίες και οι κίνδυνοι για ατυχήματα στο σχολείο μας είναι μεγάλοι, καθώς δέχεται μεγάλη ποσότητα αυτοκινήτων.
Σκοπός μας είναι οι μαθητές να συνειδητοποιήσουν ότι η έλλειψη κυκλοφοριακής αγωγής των φίλων μας, των συμμαθητών μας κι εμάς των ίδιων είναι η αιτία που προκαλεί τα τροχαία ατυχήματα και τις συνέπειές τους. Στόχος του προγράμματος είναι επίσης να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι τα μέσα μετακίνησης υπάρχουν για να κάνουν εύκολη τη ζωή μας. Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ: Η έρευνα που θα κάνουμε, οι εκδηλώσεις ελπίζουμε να πείσουν τους μαθητές ότι η τήρηση των κανόνων κυκλοφοριακής αγωγής πρέπει να γίνει τρόπος ζωής. Να αρχίσουν να παρατηρούν την κυκλοφοριακή συμπεριφορά των μεγάλων και να εντοπίζουν τα λάθη τους. Πιστεύουμε ότι είναι η κατάλληλη ηλικία για να μάθει το παιδί τις βασικές κυκλοφοριακές αρχές και να κυκλοφορεί στο δρόμο με ασφάλεια. Εμείς και οι γονείς, θα πρέπει να βοηθήσουμε στον τομέα αυτό. Του μαθαίνουμε γράμματα, μουσική, γλώσσες. Πρέπει να προετοιμάσουμε και τον αυριανό οδηγό, το σημερινό ποδηλάτη και πεζό, τον αυριανό μοτοσικλετιστή. Τώρα θα μάθει να σέβεται τους κανόνες του Κ.Ο.Κ. τη ζωή των άλλων οδηγών και πεζών, το σηματοδότη, τη διάβαση. ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ: Θα γίνει έρευνα με ερωτηματολόγια σε όλους τους μαθητές του Δήμου: Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο. Θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις ενημέρωσης από εμπλεκόμενους φορείς, όπως το Τμήμα Τροχαίας, το ΕΚΑΒ, θα γίνουν επισκέψεις σε πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής. Θα καταγραφούν τα κυκλοφοριακά προβλήματα στους δρόμους των Σαπών. Θα γίνει συλλογή άρθρων μέσω internet σχετικά με το θέμα. Θα γίνουν μαθήματα Α' βοηθειών. Θα επισημανθούν τα επικίνδυνα σημεία της πόλης για τους μαθητές. Θα κατασκευαστούν και θα ζωγραφιστούν σήματα στο χώρο του σχολείου.
2 Ζωγραφίσαμε δικά μας σήματα τροχαίας
Νομίζουμε ότι αυτή η εργασία έχει μεγάλη σημασία για μας, γιατί μαθαίνουμε πως να κυκλοφορούμε σωστά. Κι έχει επίσης σημασία ότι αυτό πρέπει να γίνει τώρα που είμαστε ακόμη μαθητές. Μάθαμε ότι για να μάθει κάποιος να κυκλοφορεί σωστά πρέπει να εφαρμόζει κάποιους κανονισμούς, τον Κ.Ο.Κ. όπως λένε, τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Για να μπορούν οι άνθρωποι να συνεννοούνται, χωρίς να μιλάνε, όταν περπατούν ή οδηγούν σε πόλεις και σε δρόμους, πρέπει να υπακούν στα σήματα κυκλοφορίας. Αυτά είναι μικρές πινακίδες που η κάθε μια δείχνει και ένα σκίτσο. Απαραίτητα πρέπει όλοι να γνωρίζουμε τι σημαίνει το καθένα! Στο σχολείο μας λοιπόν σκεφτήκαμε να συγκεντρώσουμε τα πιο συνηθισμένα, να τα σχεδιάσουμε και να τα βάψουμε. Με τον τρόπο αυτό θα μαθαίναμε και πιο καλά τι νόημα έχει το καθένα από αυτά. Εδώ κι ένα μήνα κόβουμε χαρτόνια, σχεδιάζουμε σήματα τροχαίας και τα βάφουμε - λίγο αυτά, λίγο τα ρούχα μας! Νομίζαμε ότι δε θα τα καταφέρναμε...
Το αποτέλεσμα φαίνεται στη φωτογραφία ...Πώς σας φαίνονται;
3Επίσκεψη στη Σχολή Οδηγών στις Σάπες
Ένα πολύ σημαντικό βήμα στην εργασία μας ήταν να επισκεφτούμε μια Σχολή Οδηγών. Ευτυχώς στον τόπο μας έχουμε μια και δε χάσαμε την ευκαιρία! Στις 8 Απριλίου 2005, την επισκεφτήκαμε και τα δυο τμήματα. Εκεί μας περίμεναν οι υπεύθυνοι της Σχολής και με μεγάλη διάθεση μας ενημέρωσαν για πολύ σημαντικά θέματα, για παράδειγμα τα σήματα της Τροχαίας που συναντάμε στους δρόμους, για τη σωστή κυκλοφορία των ποδηλάτων μας και για τους κινδύνους που πρέπει να αποφεύγουμε. Η ενημέρωση μας έκανε εντύπωση, ιδιαίτερα για όσα ακούσαμε για το τι πρέπει να προσέχουμε όταν κυκλοφορούμε με τα ποδήλατά μας. Ακούσαμε πράγματα που ποτέ μέχρι τότε δεν είχαν περάσει από το μυαλό μας. Ακούσαμε ακόμη ότι μεγάλη σημασία έχει ακόμη και οι πεζοί να μάθουν να κυκλοφορούν σωστά. Είναι αλήθεια ότι ελάχιστοι άνθρωποι, κι εμείς το ίδιο, δεν τηρούμε τους κανονισμούς του Κ.Ο.Κ. Για παράδειγμα, όταν θέλουμε να περάσουμε από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο, πόσοι από εμάς πηγαίνουν από τις διαβάσεις πεζών! Σχεδόν όλοι περνάμε από όπου μας βολεύει! Πόσοι από μας περιμένουμε να ανάψει το πράσινο για να περάσουμε. Συνήθως περνάμε ανάμεσα από τα αυτοκίνητα, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή μας! Ιδιαίτερα εμείς οι νέοι δεν υπολογίζουμε τους κινδύνους, γι αυτό και τα νοσοκομεία είναι γεμάτα από νέους με σπασμένα πόδια, χέρια, κεφάλια κλπ!
4 ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΧΡΥΣΑ ΕΥΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
Το πρωί της Παρασκευής, η τάξη μας, μαζί με την Δ' επισκεφτήκαμε τη Σχολή Οδηγών, για μια σχολική μας εργασία που κάνουμε με θέμα την "κυκλοφοριακή αγωγή". Εκεί που πήγαμε μας μίλησαν δυο κύριοι για πολλά ενδιαφέροντα θέματα. Ένα από αυτά ήταν η ενημέρωση που μας έκαναν για τα σήματα κινδύνου, για τα υποχρεωτικά σήματα κ.α. Μας συμβούλεψαν πως πρέπει να περνάμε από τις διαβάσεις πεζών κοιτώντας αριστερά και δεξιά. Για τα ποδήλατα μας είπαν πως πρέπει να υπάρχει ανάμεσά τους μια μικρή απόσταση για την αποφυγή σύγκρουσης και ατυχήματος. Το σημαντικότερο είναι πως όταν κυκλοφορούμε με ποδήλατο πρέπει να φοράμε ειδικό κράνος για την προστασία μας. Μας μίλησαν ακόμη και για τις ζώνες ασφαλείας, που πρέπει να φοράμε για το δικό μας καλό, είτε κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι είτε κάνουμε μια μικρή βόλτα με το αυτοκίνητο των γονιών μας. Αυτά που ακούσαμε ήταν πολύ σημαντικά, αλλά εκείνο που σκέφτηκα ήταν ότι ελάχιστα από αυτά τηρούμε και οι μεγάλοι και οι μικροί.
Τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα της τροχαίας
Διαφορετικά ήταν τα κάλαντα που τραγούδησαν οι μαθητές του ΣΤ3 και Δ1 στις Σάπες. Ήταν εμπνευσμένα από την εργασία που κάνουν στο πρόγραμμα της κυκλοφοριακής αγωγής. Τα δυο τμήματα με τους υπεύθυνους δασκάλους του προγράμματος: Δ. Μαρκάκη, Έφη Τσώνη και Κ. Αντωνιάδου επισκέφτηκαν την Πέμπτη 22/12/2005 στο Δήμαρχο Σαπών, στο Αστυνομικό Τμήμα, στο Κέντρο Υγείας Σαπών, στις Τράπεζες, στους ταξιτζήδες οδηγούς, στο Δημοτικό Σχολείο και σε μερικά καταστήματα και τα "έψαλαν" στη γλώσσα της κυκλοφοριακής αγωγής! Οι στίχοι ήταν διαφορετικοί από αυτούς που γνωρίζουμε. Ήταν όμως απόλυτα ταιριαστοί με το νόημα και το σκοπό της εργασίας τους. Διαβάστε λοιπόν τι "έψαλαν" τη μέρα αυτή.
"Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, του χρόνου να' μαστε καλά
με τ' αυτοκίνητό μας, να χαρεί το σπιτικό μας.
Αρχή που βγήκε ο οδηγός, άσχετος και απρόσεχτος,
στο δρό, στο δρόμο να τσουλήσει και να μας και να μας καρδιοχτυπήσει.
Τ' ασθενοφόρο έρχεται, με τους γιατρούς του έρχεται,
απ΄το απ' το νοσοκομείο, να μας πά.. να μας πάει στο χειρουργείο!
Βαστά νυστέρι και κλωστή, κι ένα βελόνι για ραφή,
βελο, βελόνι και ψαλίδι κι η ψυχή κι η ψυχή μας να ραγίζει!
Ο οδηγός δεν έβλεπε, λίγο να τρέχει έπρεπε,
γιατί, γιατί η ζωή να φύγει κι ύστερα κι ύστερα ποιος μας τη δίνει!).
Συγκέντρωσαν και αρκετά χρήματα, [περίπου 150 €] τα οποία θα διαθέσουν για τις ανάγκες του προγράμματος. Ήταν μια πραγματικά εντυπωσιακή κίνηση που ευχαρίστησε όλους όσους είδαν και άκουσαν την προσπάθεια αυτή των παιδιών.
Tο ποδήλατο κι εμείς (ενημέρωση από ειδικό εκπαιδευτή)
Όλα τα παιδιά από τότε που θα αρχίσουμε να στεκόμαστε στα πόδια μας, ονειρευόμαστε να αποκτήσουμε το δικό μας όχημα! Και ποιο μπορεί να είναι αυτό; Ένα ποδήλατο. Μερικοί τυχεροί το αποκτούν πολύ νωρίς. Συνήθως με τρεις ρόδες. Πολλοί από μας είχαμε τέτοια ποδηλατάκια. Τότε προσπαθούσαμε με τα μικρά και αδύναμα ποδαράκια μας να πατήσουμε τα πηδάλια του και να το κάνουμε να τρέξει όσο γίνεται πιο γρήγορα, αδιαφορώντας σε ποιο δρόμο βρισκόμαστε. Τις περισσότερες φορές πέφταμε και ματώναμε τα γόνατά μας και τότε κλαίγαμε! Ο πατέρας ερχόταν και μας σήκωνε: "δεν πειράζει" μας έλεγε: "αν δεν πέσεις δε θα μάθεις".
Από τότε πέρασαν αρκετά χρόνια και οι περισσότεροι από μας αποκτήσαμε μεγαλύτερα ποδήλατα, πιο γρήγορα και με ταχύτητες! Τα οδηγάμε και νιώθουμε ότι σαν κι εμάς δεν υπάρχει άλλος ποιο σπουδαίος! Έλα όμως που πολλές φορές πέφτουμε πάνω σε κάποιο πεζοδρόμιο ή δέντρο! Τότε γυρνάμε το κεφάλι γύρω-γύρω για να δούμε αν μας είδε κανείς. Έχει σημασία να μη χάσουμε την περηφάνια μας! Ή μήπως δεν έχει;
Έχουμε δει αρκετούς φίλους ή γνωστούς μας να κυκλοφορούν με σπασμένο πόδι ή κεφάλι κι αιτία ήταν ένα ποδήλατο! Στο σχολείο μας λένε οι δάσκαλοί μας να προσέχουμε γιατί τίποτε δεν έχει περισσότερη αξία από τη ζωή μας, η οποία πολλές φορές κινδυνεύει από μια απροσεξία, μια επιπολαιότητα. Δεν είναι λίγες οι φορές που πολλοί νέοι έχασαν ακόμη και τη ζωή τους από τέτοιες απροσεξίες. Γι αυτό και στο σχολείο, οι δάσκαλοι προσπαθούν να μας κάνουν προσεκτικούς. Να μάθουμε να είμαστε σοβαροί. Να γνωρίζουμε τους σωστούς κανόνες κυκλοφορίες. Μας λένε για παράδειγμα ότι από τη δικιά μας ηλικία πρέπει να μάθουμε να κυκλοφορούμε σωστά.
Έτσι λοιπόν, μια μέρα, ήρθε στο σχολείο μας ένας κύριος από την Κομοτηνή. Μας είπε ότι είναι εκπαιδευτής και δάσκαλος του ποδηλατικού συλλόγου Κομοτηνής. Δηλαδή ο πιο κατάλληλος άνθρωπος να μας μιλήσει για το ποδήλατο. Μας έδειξε πολλές εικόνες στην τηλεόραση για τη σωστή κυκλοφορία, μας μίλησε για το σήματα της τροχαίας και πόσο πρέπει να πειθαρχούμε σ' αυτά. Στο τέλος του κάναμε πολλές ερωτήσεις για να λυθούν οι απορίες που μας δημιουργήθηκαν. Ήταν πραγματικά μια πολύ χρήσιμη συνάντηση.
Το ερωτηματολόγιο στους κατοίκους της πόλης μας
Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα το θέμα της κυκλοφοριακής αγωγής είναι αρκετά υποβαθμισμένο. Ούτε τα σχολεία, ούτε οι Σχολές Οδηγών, ούτε οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην καλλιέργεια σωστής κυκλοφοριακής συνείδησης στους μαθητές, στους υποψήφιους οδηγούς και γενικά στους πολίτες. Και βέβαια το αποτέλεσμα είναι τραγικότατο, αφού κάθε χρόνο θρηνούμε χιλιάδες θύματα από τα τροχαία δυστυχήματα με βασικότερη αιτία την έλλειψη σοβαρότητας και υπευθυνότητας την ώρα της οδήγησης. Έτσι λοιπόν οι μαθητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα της κυκλοφοριακής αγωγής, αφού συνέταξαν ένα κατάλληλο ερωτηματολόγιο, το ανατύπωσαν σε πολλά αντίγραφα και μια μέρα, στις 2 Φεβρουαρίου 2006, χωρίστηκαν σε ομάδες και πήγαν σε Γραφεία, Υπηρεσίες και καταστήματα. Εκεί παρακάλεσαν τους ιδιώτες να τους βοηθήσουν στην προσπάθειά τους με το να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο αυτό. Η πρωτοβουλία των μαθητών εντυπωσίασε όλους τους συμμετέχοντες πολίτες που δέχτηκαν με χαρά να απαντήσουν στις συγκεκριμένες ερωτήσεις. (Λεπτομέρειες για το συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο θα δημοσιεύσουμε σύντομα). (Διαβάστε το ερωτηματολόγιο και τα αποτελέσματα της έρευνας).
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς μας
Το σχολείο μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη σωστή κυκλοφοριακή συνείδηση του μαθητή και έχει στη διάθεσή του πολλούς τρόπους. Όμως ακόμη πιο σημαντική είναι η βοήθεια που μπορούν να δώσουν οι γονείς του κάθε παιδιού, γιατί από τη νηπιακή ηλικία βρίσκονται τις περισσότερες ώρες της ημέρας μαζί. Κυκλοφορούν δίπλα δίπλα στο δρόμο, στη γειτονιά, με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο. Ο γονιός μπορεί να βοηθήσει περισσότερο όχι με τα λόγια αλλά με τις ίδιες του τις πράξεις. Για παράδειγμα, όταν ο πατέρας κρατάει το παιδί από το χέρι και το οδηγεί να περάσουν από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο, όχι από τη διάβαση πεζών, αλλά από κάποιο τυχαίο σημείο, επειδή βαριέται να φτάσει μέχρι εκεί, τότε πλέον έχει χάσει το παιχνίδι και καμιά συμβουλή δεν θα γίνει πιστευτή από αυτό. Επίσης, όταν οδηγεί το αυτοκίνητο και δεν φοράει τη ζώνη ή το κράνος όταν οδηγεί μοτοσυκλέττα, έχει επίσης χάσει την πειστικότητά του. Το παιδί του θα κάνει τα ίδια! Το σχολείο μας, μέσα από το πρόγραμμα αυτό, στην προσπάθειά μας να επισημάνουμε το ρόλο και τη σημασία που έχει ο λόγος του γονέα, αλλά και το παράδειγμα του, μοιράσαμε πολλά φυλλάδια με χρήσιμες συμβουλές που θα μπορεί ο κάθε γονιός να απευθύνει στο παιδί του από τότε που είναι 1 χρονών μέχρι να φτάσει σε ηλικία που να μπορεί μόνο του να αποφασίζει σωστά. [Διαβάστε τις συμβουλές].