29 Μαίου 2009 - Παρουσίαση του βιβλίου:
"Η ανεψιά μου η τουρκάλα" Του Όμηρου Μαυρίδη
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΑΠΩΝ
Στα πλαίσια της εκδήλωσης για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου που γιορτάζεται στις 2 Απριλίου, πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαΐου στο Διαπολιτισμικό Δημοτικό Σχολείο Σαπών εκδήλωση που αφορούσε:
α) παρουσίαση του νέου βιβλίου από το συγγραφέα κ. Όμηρο Μαυρίδη, με τον τίτλο: «Η ανεψιά μου η τουρκάλα», μυθιστόρημα.
β) Θεατρική παράσταση του έργου: "πατάτες πατάτες" και
γ) βράβευση των καλύτερων βιβλίων που δημιούργησαν οι ίδιοι οι μαθητές.
Από νωρίς το πρωί είχαμε τη χαρά και την τιμή να βρίσκεται κοντά μας ο συντοπίτης μας συγγραφέας και διδάκτωρ κος Όμηρος Μαυρίδης, τον οποίο προλόγισε η δασκάλα της ΣΤ' τάξης Μάρθα Γκανέ. Με ιδιαίτερα απλό και κατανοητό τρόπο παρουσίασε το βιβλίο του: «η ανεψιά μου η τουρκάλα», στους μαθητές των μεγάλων τάξεων του σχολείου μας (Δ’, Ε’ και ΣΤ’') και στη συνέχεια δέχτηκε ερωτήσεις από τα παιδιά σχετικά με το βιβλίο του, αλλά και με γενικότερα θέματα που αφορούν τη συγγραφή και την έκδοση ενός βιβλίου. Ο συγγραφέας, καλοδιάθετος, απάντησε σε όλα τα ερωτήματα των παιδιών και είχε την καλοσύνη να παραμείνει και να παρακολουθήσει και τις υπόλοιπες εκδηλώσεις μας.
Η θεατρική παράσταση
Στη συνέχεια ακολούθησε το δραματοποιημένο παραμύθι της Αννίτα Λόμπελ: "πατάτες, πατάτες". Αφηγητής, παραμυθάς ήταν ο κ. Βασίλης Χριστακάκης, ο υποδ/ντής του σχολείου, που μαζί με τη δασκάλα Σμαρώ Λαζαρίδου, έκανε την προσαρμογή και σκηνοθεσία του έργου. Πρόκειται για ένα αντιπολεμικό έργο που μιλάει για μια γυναίκα η οποία είχε ένα χωράφι με πατάτες και δυο γιους. Μια μέρα, ο ένας γιος έφυγε και πήγε να γίνει στρατιώτης στο στρατό της Ανατολής. Μετά από λίγο έφυγε και ο άλλος γιος για να γίνει στρατιώτης στο στρατό της δύσης. Τα δυο αδέρφια βρέθηκαν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Έζησαν τη φρίκη του πολέμου και στο τέλος κατέληξαν στο σπίτι της μητέρας τους να ζητιανεύουν λίγες πατάτες. Η μητέρα, χάρη στην εξυπνάδα και τη σοφία της καταφέρνει να φέρει πάλι την ειρήνη στον τόπο τους. Οι μαθητές με ζήλο και μεράκι, κατάφεραν να αποδώσουν απλά και όμορφα το πλούσιο σε νοήματα αυτό έργο και να συγκινήσουν μικρούς και μεγάλους.
Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ
Όλα τα βιβλία που συμμετείχαν στο διαγωνισμό (ο αριθμός των συμμετοχών ξεπέρασε τους 30) γράφτηκαν από μαθητές και μαθήτριες του σχολείου μας. Κάποια ήταν αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας (κατά τάξεις) και άλλα ατομικά, όπου ο κάθε διαγωνιζόμενος είχε το ρόλο της συγγραφής, αλλά και της βιβλιοδεσίας και εικονογράφησης. Κάποια βιβλία προέκυψαν από ομαδική προσπάθεια, αφού κάποιος ανέλαβε τη συγγραφή και κάποιος άλλος την εικονογράφηση.
Ο ρόλος επομένως της κριτικής επιτροπής ήταν δύσκολος, γιατί (κατά την γνώμη της) έπρεπε να. βραβευτούν όλοι οι συμμετέχοντες για τη συγκινητική τους προσπάθεια και κατά δεύτερον έπρεπε να δημιουργηθούν αρκετές κατηγορίας βραβείων, γιατί κάποιοι ξεχώρισαν σε διάφορους τομείς, τόσο στην επιλογή του θέματος, όσο και στην εικονογράφηση και βιβλιοδεσία.
Έτσι, αφού έγινε η επιλογή των καλύτερων βιβλίων, όλοι οι συμμετέχοντες πήραν από έναν τιμητικό έπαινο συμμετοχής και ένα αναμνηστικό δώρο και οι βραβευθέντες έλαβαν τιμητικό βραβείο-έπαινο και ένα αναμνηστικό δώρο, όπως επίσης και από ένα βιβλίο - δώρο ανάλογα με την ηλικία τους και την κατηγορία στην οποία βραβεύτηκαν.
Τη βράβευση πραγματοποίησε ο συγγραφέας κος Όμηρος Μαυρίδης. Τα βραβεία που δόθηκαν ανήκουν στις παρακάτω κατηγορίες:
> Εικονογράφησης για τη μαθήτρια της Γ’ τάξης Μπαξεβάνη Βασιλική
> Καλύτερου παραμυθιού για την μαθήτρια της Δ’ τάξης Αδαμίδου Μαρία
> Φαντασίας για την μαθήτρια της Δ' τάξης Φαρασοπούλου Βάσω και για τους μαθητές της Ε' τάξης Καπούλα Κων/νο και Δαούτ Τσαατάι (για τη συγγραφή ενός βιβλίου).
> Άρτιας παρουσίασης για τις μαθήτριες της Ε’ τάξης, Σαποβαλίδου Ιουλία και Φωτακάκη Ελευθερία. (για τη συγγραφή ενός βιβλίου), Γιαννοΰλη Σοφία και για την μαθήτρια της ΣΤ’ τάξης Μαυροειδή Κ ων/να.
> Επίκαιρου θέματος για τις μαθήτριες της Ε' τάξης Σταυρίδου Αντωνία και Χαριτοπούλου Μαρία.
» Περιεχομένου για την μαθήτρια της Ε' τάξης Πετρίδου Ιωάννα και για την μαθήτρια της ΣΤ’ τάξης Πολυχρονιάδου Δανάη.
> Πρωτότυπης Ιστορίας για τους μαθητής της ΣΤ’ τάξης Παναγιώτη Αργύρη και Βαγγέλη Ψωμιάδη (για τη συγγραφή ενός βιβλίου).
Το διδακτικό προσωπικό του σχολείου, ευχαριστεί θερμά το συγγραφέα κ. Όμηρο Μαυρίδη για την τιμή που έκανε στο σχολείο, να παρουσιάσει το καινούριο του μυθιστόρημα, αλλά και για την όμορφη επικοινωνία που είχε με τους μαθητές των τριών μεγαλυτέρων τάξεων. Επίσης, συγχαίρει όλους τους μαθητές και μαθήτριες για τη συγκινητική τους προσπάθεια να δημιουργήσουν έργα εκπληκτικά που ταυτόχρονα εκπέμπουν αισιόδοξα μηνύματα για παρόμοιες προσπάθειες στο μέλλον.
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ
"Πόσο Αξίζει μια αγκαλιά;"
Βασιλική Μπαξεβάνη [Γ1]
Πόσο αξίζει μια αγκαλιά λουλούδια; Μια αγκαλιά παιχνίδια; Μια αγκαλιά ζωγραφιές; Μια αγκαλιά... σκέτη; Για τη Μαρία, μια αγκαλιά άξιζε πολλά... Γιατί ποτέ δεν ένοιωσε τη ζεστασιά της. Γιατί, όταν αποχωρίστηκε την αγκαλιά της μαμάς της ήταν μωρό.
Η μαμά της την άφησε στα σκαλιά μιας μεγάλης εκκλησίας. Σκεπασμένη με μια ροζ κουβέρτα. Άφησε κι ένα μπουκάλι γάλα κι ένα σημείωμα. "Τη λένε Μαρία. Γεννήθηκε 1-1-2000. Δεν μπορώ να τη θρέψω. Μακάρι να 'χει τύχη στη ζωή της". Ποιος θα άφηνε ένα τόσο όμορφο "πρωτοχρονιάτικο δώρο" στα σκαλιά της εκκλησίας;
[έτσι αρχίζει η ιστορία της Βασιλικής]
ΠΟΙΟΣ ΕΚΛΕΨΕ ΤΗ ΦΙΛΙΑ;
Κωνσταντίνα Μαυροειδή [ΣΤ1]
Στη ζωή μας υπάρχουν πρόσωπα, υπάρχουν πράγματα που αγαπάμε. Όμως κοντά σ' αυτά υπάρχουν πολλές φορές διάφορα ζώα και παιχνίδια που και αυτά αξίζουν τη φιλία μας και την αγάπη μας.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μικρή χώρα όπου οι κάτοικοί της ζούσαν μονοιασμένοι. Η φιλία ήταν διάχυτη μεταξύ τους, ήταν παντού και όλοι οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι κι αγαπημένοι. Ο γουρλομάτης, ο Ρομπότο, η Κάτα και ο Ροζ Μπέικον όπως και όλα τα παιδιά της χώρας κάθε μέρα γέμιζαν με τις χαρούμενες φωνές τους και τα παιχνίδια τους τις γειτονιές.
Οι κακές μάγισσες του ψηλού κάστρου πάντα ήθελαν να χαλάσουν την ατμόσφαιρα αυτής της μικρής χώρας. Ποτέ όμως δεν το είχαν καταφέρει.
[έτσι αρχίζει η ιστορία της Κωνσταντίνας]
"Η ΜΙΚΡΗ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ"
ΚΕΙΜΕΝΟ: Μαρία Αδαμίδου - ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Διαμαντία Λόμη
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε μια μικρή πεταλούδα που ήταν ελαφριά σαν πούπουλο ή σαν πέταλο ανοιξιάτικης μαργαρίτας. Η πεταλουδίτσα ζούσε ευτυχισμένη με τους γονείς της, που την αγαπούσαν πολύ.
Κάθε πρωί αφηνόταν στα ρεύματα του αέρα και επισκεπτόταν τα λουλούδια των κήπων. Κάθε μεσημέρι συναντούσε όλες τις άλλες πεταλούδες κι έπαιζαν στα όμορφα λουλούδια. Οι γονείς της ήταν περήφανοι για το παιδί τους και η μαμά της όλο έλεγε ότι κάποτε θα γινόταν πολύ σπουδαία.
[έτσι αρχίζει η ιστορία της Μαρίας]
"Γατοϊστορίες του Μαυρικίου"
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΚΕΙΜΕΝΟ: Δανάη Πολυχρονιάδου
Τώρα τελευταία λατρεύω έναν γάτο, που τον λένε Μαυρίκιο. Είναι ετεροθαλής αδερφός του Φίφη, ενός άλλου γάτου. Μεγαλύτερος στην ηλικία, είναι μαύρος, η ράχη του είναι μαύρη και η κοιλιά του άσπρη. Το μαύρο της ράχης επεκτείνεται στο κεφάλι και καλύπτει τα μάτια του σα μάσκα. Το υπόλοιπο πρόσωπο είναι άσπρο, εκτός από το σαγόνι που είναι κι αυτό μαύρο. Θα μπορούσα να τον λέω Ζορό, αλλά μ' αρέσει το "Μαυρίκιος". Είναι άγριος και δεν με πλησιάζει. Τα μάτια του είναι φεγγάρια, κοιτούν με έκπληξη και αυτή του η αγριάδα μεγαλώνει την αγάπη μου. ...
[έτσι αρχίζει η ιστορία της Δανάης]
"Ο μικρός Ανδρέας και το περιβάλλον"
Αντωνία Σταυρίδου και Μαρία Χαριτοπούλου.
Μια φορά κι έναν καιρό σε μια μακρινή πόλη ζούσε ο μικρός Ανδρέας, μαζί με την οικογένειά του. Ο Ανδρέας δεν αγαπούσε καθόλου το περιβάλλον. Στο σχολείο ποτέ δεν έριχνε τα σκουπίδια στο καλάθι, παρά μόνο στο έδαφος. Η δασκάλα του που ήταν πολύ φιλική τον μάλωνε συνέχεια. Ακόμη κι η μητέρα του που δεν ήταν φιλική με το περιβάλλον, δεν της άρεσε να βλέπει άλλους ανθρώπους να πετάνε κάτω σκουπίδια και ειδικά το γιο της. Οι φίλοι του ήταν κι αυτοί σαν τον Ανδρέα....
[έτσι αρχίζει η ιστορία της Αντωνίας και της Μαρίας]
"Το μαγικό λιβάδι"
Γιαννούλη Σοφία
Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα πανέμορφο μαγικό λιβάδι ζούσε η Θάλεια, η πεταλούδα. Η Θάλεια ζούσε μια ευτυχισμένη ζωή παρέα με τις φίλες της: τις μέλισσες, τις πασχαλίτσες και τις άλλες πεταλούδες. Κάθε πρωί ξυπνούσε με το κελάηδημα των πουλιών και με το τρυφερό άγγιγμα του ηλιόλουστου ήλιου.
Μια μέρα που η Θάλεια είχε βγει από την τουλίπα της αναρωτήθηκε πως θα ήταν η ζωή έξω από το λιβάδι. Η Θάλεια, όταν το είχε καλά σκεφτεί, αποφάσισε να πάει να δει και να μάθει πολλά για τον κόσμο μακριά από το λιβάδι. Την άλλη μέρα που ξύπνησε πήγε να αποχαιρετήσει όλους τους φίλους και τις φίλες της.
[έτσι αρχίζει η ιστορία της Σοφίας]
Οργάνωση
εκδήλωσης: Βασ. Χριστακάκης - Σμαρώ Λαζαρίδου