Οι μαθητές της Δ τάξης ολοκληρώνοντας την ενότητα "Η ελιά"  στο σχολικό βιβλίο , αποφάσισαν μαζί με τις δασκάλες τους, την κ. Σκεύα Κατερίνα και την κ. Μπανταλίδου Μαρίνα να τιμήσουν την ελιά και τα προϊόντα της μαγειρεύοντας. Τα παιδιά έφεραν πολλές και διαφορές συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής με βασικό συστατικό το ελαιόλαδο και την ελιά. 

 Επέλεξαν μια συνταγή "Κουλουράκια με ελαιόλαδο", προμηθεύτηκαν τα απαραίτητα υλικά , έφτιαξαν τα κουλουράκια  και τα κέρασαν  σε όλους τους μαθητές και δασκάλους του σχολείου. Εδώ θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το τοπικό φούρνο του κ. Κασέρη για την άμεση ανταπόκριση  στο αίτημα μας να διαθέσει το φούρνο του για να ψηθούν τα κουλουράκια μας.

 Παράλληλα, τα παιδιά έφεραν από τα σπίτια τους φαγητά και προϊόντα ζύμης φτιαγμένα με ελαιόλαδο. Οι μαθητές παρουσίασαν  τα εδέσματά τους στους συμμαθητές και στους δασκάλους του σχολείου, περιγράφοντας ποια υλικά χρησιμοποίησαν και την εκτέλεση. Οι συνταγές γράφτηκαν  και εικονογραφήθηκαν από τα ίδια τα παιδιά, παραδόθηκαν στο τυπογραφείο, και έτσι σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει το πρώτο μας βιβλίο συνταγών μαγειρικής με ελαιόλαδο. Παρακάτω σας παραθέτουμε τη συνταγή "Κουλουράκια με ελαιόλαδο".

Υλικά: 3 φλ. Ελαιόλαδο -   1,5 φλ.ζάχαρη   -   1 μπέκιν πάουντερ   -   1 φλ. χυμό πορτοκάλι

         3 κουτ.γλ. ρακή   -   1 φλ. Καβουρδισμένο σουσάμι   -   1 φλ. Κανελόζομο  -

Εκτέλεση: χτυπάμε σ' ένα μπολ το λάδι με τη ζάχαρη, προσθέτουμε  όλα τα υπόλοιπα υλικά και στο τέλος το αλεύρι. Η ζύμη  πρέπει να γίνει μαλακή και να μην κολλάει στα χέρια. Πλάθουμε τα κουλουράκια και τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 25 με 30 λεπτά.

Καλή σας όρεξη!

Eίμαι του ήλιου η θυγατέρα
H πιο απ' όλες χαϊδευτή.
Xρόνια η αγάπη του πατέρα
Σ' αυτόν τον κόσμο με κρατεί.
Οσο να πέσω νεκρωμένη,
Aυτόν το μάτι μου ζητεί.
 Eίμ' η ελιά η τιμημένη.


Οπου κι αν λάχω κατοικία,
Δε μ' απολείπουν οι καρποί·
Ως τα βαθιά μου γηρατεία
Δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή·
Μ' έχει ο Θεός ευλογημένη
Kι είμαι γεμάτη προκοπή·
  Eίμ' η ελιά η τιμημένη.

Φρίκη, ερημιά, νερά και σκότη,
Tη γη εθάψαν μια φορά·
Πράσινη αυγή με φέρνει πρώτη
Στο Nώε η περιστερά·
Ολης της γης είχα γραμμένη
Tην εμορφιά και τη χαρά·
  Eίμ' η ελιά η τιμημένη.

Εδώ στον ίσκιο μου από κάτου
Ηρθ' ο Χριστός ν' αναπαυθεί,
Kι ακούστηκε η γλυκιά λαλιά του
Λίγο προτού να σταυρωθεί·
Το δάκρυ του, δροσιά αγιασμένη,
Εχει στη ρίζα μου χυθεί·
 Eίμ' η ελιά η τιμημένη.

 ( Κωστής  Παλαμάς)