Την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00π.μ στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας, με αφορμή τους εορτασμούς της 3ης Δεκεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα για τα Άτομα με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες) και της 11ης Δεκεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού), παρουσιάσαμε μια θεατρική παράσταση με τίτλο: «Το Φτερωτό βαγονάκι» βασισμένη σε ένα βιβλίο της Μαρίας Μηνιάδου για τη φιλία, τη διαφορετικότητα και τον αποκλεισμό.

  Ξεκινήσαμε το πρόγραμμα δείχνοντας κάποιες εικόνες-φωτο με θέμα τη διαφορετικότητα, με σκοπό να προβληματιστούν οι μαθητές/τριες, κατόπιν διαβάσαμε ένα μικρό κείμενο με θέμα: «Σεβασμός της διαφορετικότητας», ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα…..: «Όλα τα δάχτυλά μας δεν είναι ίσα, μα παρόλα αυτά δεν κόψαμε ή δεν ισιώσαμε κανένα, γιατί απλά το διαφορετικό τους μήκος είναι αυτό που μας δίνει τη δυνατότητα να πιάνουμε το μολύβι για να γράφουμε οτιδήποτε και να υπογραμμίζουμε την αναγκαιότητα του σεβασμού της διαφορετικότητάς μας».

 Ακολούθησε η θεατρική παράσταση όπου συμμετείχαν μαθητές και μαθήτριες του Τ.Ε και αφορούσε τη διαφορετικότητα κάποιων ατόμων που οι ιδιαιτερότητες τους τα κάνουν να ξεχωρίζουν, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι δεν μπορούν να αγαπούν και να περιμένουν την αγάπη των άλλων. Η ιστορία απλή: ένα τρένο μικρό, γυροφέρνει όλο τον κόσμο, τρένο πολύχρωμο, καινούριο, γεμάτο φώτα, αστραφτερό. Στο ταξίδι του αντάμωσε ένα βαγονάκι αλλιώτικο από τα υπόλοιπα (μια μαθήτρια δέχτηκε να καθίσει σε αναπηρικό καροτσάκι). Το διαφορετικό βαγόνι αποφασίζει να γνωριστεί με τα άλλα και κείνα συγκινημένα από τη διαφορά τους αποφασίζουν να το πάρουν μαζί τους. Η αναγκαιότητα δε σημαίνει αναγκαστικά ανισότητα τα άλλα βαγόνια δέχονται το βαγονάκι στο οποίο φέρνουν και προσθέτουν φτερά πολύχρωμα πουλιά και έτσι, το φτερωτό πλέον βαγονάκι ταξιδεύει μαζί με τα άλλα.

  Η εκδήλωση έκλεισε με ένα μικρό αφιέρωμα (εικόνες και ομιλία) στον προσκεκλημένο – ομιλητή μας τον παραολυμπιονίκη Άλεξ Ταξιλδάρη, ο οποίος με τη ζωή και το έργο του ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους και μας έκανε να σκεφτούμε τόσα πολλά… Το γεγονός ότι κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο, δεν του στερεί χαμόγελο και δράση… Ζει με αυτό που έχει και παλεύει... Παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες, μπόρεσε να τα καταφέρει να έχει μια αξιοπρεπέστατη ζωή ακόμα και αν είναι άτομο με κινητική αναπηρία και μάλιστα να είναι παραολυμπιονίκης της χώρας μας με συμμετοχές σε πολλούς διαγωνισμούς, αγώνες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και σημαντικότερες το ασημένιο μετάλλιο στην Αθήνα το 2004 στην κολύμβηση, στο Πεκίνο το 2008 και φέτος το 2012 στο Λονδίνο με την έκτη θέση. Είμαστε τόσο περήφανοι… Κλείσαμε με συζήτηση-συμμετοχή του Άλεξ και των παιδιών και με την υπόσχεση σύντομα να ξαναβρεθούμε.

 Οργάνωση: Ελευθερία Ιωαννίδου